Jubelende woorden voor GLOW Lichtfestival 2016: de bezoekersaantallen zijn ook dit jaar weer overtroffen. Ik ben ook geweest en zou graag willen vertellen over de bijzondere objecten. Dat indrukwekkende schouwspel op het monument, waarvoor iedereen stil stond. Die bijzondere impressie op je zintuigen op Glow Next. Ik zou graag lekker trots mee willen juichen voor m’n eigen stadje Eindhoven. Zou… Hoewel kritiek geven altijd makkelijk is en ik graag juist ’t positieve wil belichten, kan ik er niet veel meer van maken: GLOW 2016 was gewoon niet goed.
Het werd al door meer mensen gezegd. Op Twitter, op Facebook, in de kroeg. Ja, de route was goed te doen. Het oversteken van de drukke straten goed geregeld, vooral omdat er straten afgezet waren. Makkelijk om de twee routes vanaf het Station Eindhoven zelfs achter elkaar te lopen, ondanks de afstanden tussen de objecten. Maar dan…
Ik liep zelf op de afsluitende zaterdag een rondje, misschien wel de enige avond dat het echt droog was. Fietsje voor de Effenaar gestald, de dansende letters op dat pand bekeken en met de meute meegelopen door het Dommeltunneltje richting de TU/e voor de Science Route. Want dit jaar was er geen GLOW Next zoals gebruikelijk op Strijp-S, met de meer experimentele lichtkunst en -technologie, maar een ronde over de universiteitscampus. Iemand voor me zei met een Amsterdams accent:
“In Amsterdam was het wel grootser, daar hadden ze heel het Scheepvaartmuseum aangelicht!”
Die zin, die dekt voor een groot deel de fouten van GLOW dit jaar. De Science Route leek een geheel met de City route en die Amsterdamse dames liepen dus ook gewoon mee, met de verkeerde verwachtingen. Net zoals vele anderen kwamen zij voor grote, makkelijke lichtkunst en niet spul waar je bij moest nadenken.
Op de TU/e Campus was het een mengelmoesje van die twee. Enerzijds ingericht op een slenterende mensenmassa, met alweer een Tesla Coil met wat muziek, en even verder een lange afzetting met een omroeper die vergeefs wat probeerde uit te leggen. Dat experiment was indrukwekkend, maar niet voor dit publiek: een bliksemschicht van 80 meter, vertelde De Stem. Het publiek riep vast een raadsel: “Twee woorden, negen letters!”
De Stem hakkelde even (de techniek althans, maar de timing sprak boekdelen) en riep ons op om samen mee af te tellen.
10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1… flits.
En…. door, dacht en zei het GLOW publiek hardop.
De Science Route, noem het voor het gemak even GLOW Next, past niet bij de massa. Dat moet geen geheel zijn met de grote objecten in het centrum. Daar moet je bewust voor kiezen. Daar moeten wat kleine experimenten zijn, die ook heus niet allemaal goed hoeven te zijn. Dat mag rauw, in plaats van passende muziekjes bij melkachtige glazen verlichting.
Ik liep door, via het 18-Septemberplein langs de City Route. Richting het oude pand van Philips Lightning, nu Victoriapark genoemd. Lichtjes achter de ramen, een veredelde fotobooth en wat horeca. Lichtjes die naar de hemel wezen. Weer een horecaplein. Door naar het Stadhuis, wat groot was aangekondigd. Of toch niet, de borden aan elke lantaarnpaal vanaf de kruising Kerkstraat riepen op om vooral een 3D bril bij een echte verkoper te kopen. Na vijfmaal zo’n type achter me aan gehad te hebben was ik het even beu. Linksaf, voor het Stadhuisplein, en ja hoor. Kreeg ik er weer een achter me aan. Of ik niet daardoor wilde lopen. Ik moest over het plein. Want daar was horeca.
Op het DELA gebouw zaten wat grote opgeblazen poppen en de massa liep door over Stratumseind. Een opstopping, rechtsaf richting Smalle Haven. Een stem, met eindelijk een volksmenner die er wel zin in had. Links aanhouden als je een kleine dikke 10 minuten wilde wachten op de show, rechts aanhouden om door te lopen. Ik was er nu toch, en sloot links aan. De rammende drammende senioren met rugzakken vol statieven vonden het wachten maar lastig.
Dat was niet voor niks. In de ruimte voor het UWV was een popping/tricking act in een projectie. Flux Apparition was het mooiste van GLOW 2016. Na afloop kon het publiek echter nauwelijks weg omdat er zoveel mensen vanaf de uitgang naar binnen mochten sluipen. Die hadden vast gehoord dat als je dan toch iets moest zien van GLOW, het dit dan was. Want ook de Catharinakerk deed weer mee. Zoals elk jaar. Dat was mooi. Zoals elk jaar. De kerk bewoog door de mapping, zoals elk jaar. Alleen dan dit jaar met elementen van Jheronimus Bosch. D’r was nog een schoolproject op de markt en wat TL’s in de Heuvelgalerie. Mooi hoor.
Maar geen magie. Niet de magie van de bomen in het park bij het Parktheater, de enorme vliegende beesten, de dans van licht op het DELA gebouw, de 3D mapping vlakbij Stratumseind in 2012, de interactieve Kalos in de stad of de Aura van Philips op Next, … Dit jaar is er niets wat zal blijven in de herinnering. Kies dan maar voor de traditionele mapping zoals in Amsterdam. Als we dan toch gedwongen worden tot site-seeing met verplicht drankje op de tijdelijke horecapleinen.