Afgelopen donderdag was ik bij een bijeenkomst van de Museumvereniging, deze keer bij het Spoorwegmuseum in Utrecht. Hoewel we in een zaaltje zaten in het entreegebouw, valt de sfeer van het mooie, oude gebouw, de zware machines en de atmosfeer van het reizen per trein ook daar goed te proeven. Sowieso omdat je natuurlijk van Utrecht Centraal door het centrum kunt gaan lopen, maar ook omdat je (wat overigens praktisch evenveel tijd kost) met de trein kunt gaan. Daarmee kom je aan op Station Maliebaan, wat eigenlijk al het Spoorwegmuseum is.
Ook altijd leuk aan deze route: de trein gaat eerst een stukje naar het Noorden, en stopt dan. Helemaal. De deur van de cockpit gaat open en de machinist loopt door de trein. Hallo, hallo. Ik heb overigens ook een keer meegemaakt dat deze over het spoor liep. Of dat helemaal de bedoeling was, weet ik niet, maar het effect op de toeristen in de coupe was in elk geval… bijzonder. Gelukkig stapt hij ook weer in en de trein vertrekt weer in de richting vanwaar hij kwam. Een spoorwissel en hop, je rijdt het museum binnen. Linksaf voor de grote hallen, en rechtsaf voor de entreehal en in dit geval de vergaderruimte.
Met een nieuwe expositie in Cube design museum over het toilet in aantocht (Everything You Always Wanted To Know About Toilets*) let je dan natuurlijk extra op de sanitaire voorzieningen. In dit oude gebouw zijn die in oude stijl gehouden. Een rij urinoirs strak naast elkaar. Gezellig. De vloeistof kun je onder je voeten in het rooster zien wegstromen. Daar kan de betere roestvrije bak op een festival nog een puntje aan zuigen. Het toilet was een plank met een gat, met een ouderwetse spoelbak. Andere tijden en vast leuk voor de schoonmaak.
Bezoekje aan het Spoorwegmuseum met Thomas de Trein.
Gelukkig ben ik recent een keer eerder in het museum geweest, samen met de kinderen. Ook toen met de trein vanuit Eindhoven, al was de fiets ook een goede optie geweest. Het was in 2015, e zomer van de Grand Depart, de start van de Tour de France, in Utrecht. Om die reden was er ook een tijdelijke expositie over de Nederlandse deelnames aan de tour. De kinderen waren echter vooral om vanwege de show van Thomas de Trein. Een leuke mini musical en een mooie combinatie met de inhoudelijke stukken in het museum.
Overigens was er nog een theatervoorstelling. Helaas liet bij ons bezoek halverwege de techniek het afweten. Kan gebeuren. Wat het toch weer leuk maakte, was dat het even duurde voordat de acteur het publiek kon overtuigen dat er echt niets meer ging gebeuren. Nogmaals, kan gebeuren en gelukkig was er nog genoeg meer te doen, te zien en te beleven in het museum. Naast de treinen zelf ook uiteraard de spannende rit in de Stalen Monsters door de duistere werkplaatsen. De trip terug in de tijd naar de eerste stoomlocomotief van Nederland: de Arend. Een naam die we allemaal op de basisschool geleerd hebben.
