Kennis is macht, en die kennis moet je dus controleren en voor jezelf houden. Dat is de oude manier van denken. Een manier die steeds vaker botst met het krijgen van macht door juist kennis te delen. 

Hoewel macht zelf niet meer het juiste begrip is. Dat lijkt namelijk impliciet te staan voor controle, in plaats van gunnen, van leiden, van verbinden. Is social media daarbij oorzaak of gevolg? Misschien *kuch*  is deze botsing tussen oude en nieuwe denken over macht ook wel exact wat er nu speelt in de financiële wereld? Hieronder in elk geval een mooie informatieve video over de onzin van alle schakels, alle tussenpersonen, in die omgeving. In hoeverre voegen al die mannetjes bij banken daadwerkelijk iets toe?

In deze video genaamd “vanquising the middle man” ook een mooie parallel met de boekdrukkunst, wat voor mij de aanleiding was voor deze blogpost. Samengevat: Dankzij een technologische ontwikkeling krijgt het volk (wij dus) direct toegang tot kennis. En daarmee dus ook vragen over het systeem wat eerst die informatie beheerste. Dan kan dat systeem zichzelf opnieuw uitvinden, of juist de status quo proberen te bewaren.

Totdat het knalt.

Zoals bijvoorbeeld in de muziekindustrie. Hierin kwam eind vorige eeuw Napster op, als boegbeeld van een hele reeks peer to peer systemen om muziek te downloaden, om te delen. De industrie verzette zich. Tevergeefs. Hun business model was niet langer houdbaar en is praktisch vervangen door online muziek bibliotheken zoals iTunes. Het systeem wat de informatie ontsluit, is daarbij gewijzigd van de machthebbers naar technologie zoals de software en MP3-speler. Die strijdt heeft nog enkele jaren geduurd.

Nu gaat het rap binnen veel branches, met social media (van de aloude blogs, via wiki’s naar snelle microblogs zoals Twitter) als aanjager. Steeds meer bestaande modellen gaan op de schop dankzij deze nieuwe mogelijkheden. Oude structuren werken niet meer. Informatie komt sneller dan ooit beschikbaar en is gemakkelijker dan ooit te verspreiden. Rechtstreeks vanaf de bron, door iedereen.

Tegen beter weten in proberen de oude machthebbers vaak nog controle te houden over deze informatie. Een herkenbaar symptoom van deze defensieve insteek is het aantal rechtszaken van grote corporaties tegen individuen. Ja, de muziekindustrie stond in hun recht met de rechtszaken tegen de downloadende huismoeders, maar de publieke opinie had duidelijk een andere mening…

Ook de “oude media” zit in de loopgraven…

Een ander model dat duidelijk onder vuur ligt, is het systeem van de “oude media”. Ook journalisten moeten hun meerwaarde bewijzen nu iedereen nieuws kan brengen op zijn blog of een snelle foto op Twitter. Soms roepen ze om het hardst dat zij als enige de objectiviteit (sic!) kunnen bewaken en het nieuws kunnen duiden en proberen dus te star vast te houden aan het oude model, anderen maken juist gebruik van de input van de crowd.

Nog een overeenkomst met de muziekindustrie en de journalistiek: Er wordt niet meer zozeer betaald voor de informatie zelf, maar wel voor de toegang tot die informatie. De bron communiceert nu rechtstreeks met het publiek, en de oude media loopt maar al te vaak achter de feiten aan. Pas na enkele ontslaggolven en faillisementen wordt er pas echt gezocht naar nieuwe invullingen van de journalistiek. Experimenten, waarbij het daadwerkelijk loslaten van de oude ideologie nog ver weg lijkt…

Enfin, er zijn nog veel meer voorbeelden te verzinnen, op grote en op kleine schaal. Hoe zit het in jouw werk? Wat is de impact van social media op de “macht” die jij of je bedrijf in het verleden heeft verworven? Is deze nu gebaseerd op het delen van informatie, of juist nog op het controleren daarvan?

Deze video heb ik gezien op Extend Limits na een tip van @markdegreef.