Een jaar bij Museumplein Limburg: Ambassadeur Parkstad

Het is mei. Dat betekent dat ik alweer een jaar geleden startte bij Museumplein Limburg. Ik ging van een zakelijke evenementenlocatie naar een combinatie van twee musea en een bijzonder filmtheater. Van Evoluon Eindhoven naar Continium discovery center, Cube design museum & Columbus Earth center. Van het werken in woonplaats Eindhoven, ineens naar het zuiden van Limburg. Van een half uur fietsen door de stad naar een uur op de snelweg.

Een bewuste keuze en zoals ik recent gemerkt heb, ook een gewaardeerde keuze. Het was natuurlijk wel even wennen in de ochtend. Ook ’s avonds. Ondanks de toename van reistijd, heb ik nu echter wel meer tja… regelmaat. ’s Ochtends een strak schema, en ’s avonds bewust kiezen waar ik wel en niet heen ga. 

Blob Regent Admirant Eindhoven - Analoge fotografie
Analoge foto van de Blob, Lichttoren & Admirant in centrum Eindhoven.

Een strak ochtendritueel: voor zeven uur Eindhoven uit!

’s Ochtends telt natuurlijk elke minuut. Niet alleen ik, maar ook Manon is dan ook dolblij met mijn Pebble Time horloge in combinatie met een slaap-app op mijn telefoon. Die monitort ’s nachts (duh) mijn slaapritme en maakt me wakker door te trillen als ik toch net uit dromenland ben. Dat merkt ze dus niet en ze kan dus lekker door dromen. Soms gaat die wekker om kwart over zes uur, soms pas tegen half zeven. Het mooie is dat je dan eigenlijk meteen wakker bent. Naar de douche. Mijn kleren had ik de avond daarvoor al klaargelegd. Eten, tanden poetsen en de auto in, weer terug naar binnen voor het vergeten flesje water en de weg op. Als ik voor kwart voor zeven vertrek, ben ik alle files voor. 

In het begin pakte ik om en om de trein en auto. Dat bleek toch niet te doen. De trein maakt namelijk een slinger via Roermond, en samen met overstap is dat al haast een verdubbeling van de reistijd. Natuurlijk kun je wel iets doen in de trein, maar de mooie verhalen ten spijt: het gerommel in de tweede klas en dan nog bijna de helft van reistijd in een sprinter… Nee, iemand die beweert dat dat lekker werkt en er meer uitkomt dan wat mails, geloof het maar niet. Bovendien bleek Manon ook als een speer te gaan als zelfstandig grafisch vormgever, waardoor ze ook vaker op pad moest. Dat werden dus geen twee, maar vier dagen per week 4 uur in de trein. En dus… kwam er een tweede auto.

Intercity trein op spoor Eindhoven Weert
Helaas, de trein bleek vanwege dubbele reistijd geen optie…

Overigens las ik wel over de files rond Eindhoven, maar dat het zo erg was? Ik heb er zelf geen last van omdat ik natuurlijk dan net Eindhoven uit in plaats van in rij, maar  zie het wel. Vanaf het verlaten van knooppunt Leenderheide kan ik enkele kilometers zwaaien naar het stilstaande verkeer aan de andere kant van de A2, van Weert naar Eindhoven. Daar heb ik ’s middags eigenlijk zelf alleen last van als het verkeer op de A67 stropt. De automobilisten vanaf de A2 verstoppen dan het knooppunt omdat ze lekker egoïstisch nog snel even doorrijden als het verkeerslicht al op oranje staat terwijl duidelijk is dat ze echt niet de snelweg op kunnen. Kleine ergernissen… Maar ook wachten op ongelukken.

Onderweg luister ik vrijwel alleen podcasts. Een soort opgenomen radio. Mijn favoriet: Stuff You Should Know. Telkens een ander onderwerp, van (hedendaagse) geschiedenis tot wetenschap, van politiek tot cultuur. Ze belichten het onderwerp van meerdere invalshoeken, met zowel kritiek als waardering. Maar ook spinoffs van deze organisatie zoals Stuff They Don’t Want You To Know (Alu-hoedje alert) & Stuff To Blow Your Mind doen het goed. Twee mannen die praten over de meest diverse onderwerpen gedurende drie kwartier tot een uur. Tegenwoordig vind je podcast ook gewoon in Spotify en kun je ze vooraf downloaden: Dikke aanrader.

Dan moet ik ook rond half acht in de buurt van Geleen zijn, waar het ook nog wel eens druk wil zijn. Kort na de afslag richting Parkstad (de benaming van de regio rond Heerlen), had ik trouwens mijn eerste echte ongeluk. Hoewel dat dus overduidelijk niet mijn schuld was, heb ik sinds die tijd een simpele dashcam. Je ziet behoorlijk wat ongelukken bijna gebeuren onderweg. Meestal gewoon omdat iemand onzinnig veel haast heeft en toch nog even voor wil. Meer als drie meter afstand houden wordt al gezien als onnodig links rijden… Een kleine compilatie van het voorjaar van 2017 in deze video.

Ambassadeur van toffe dingen

De weg terug komt wat minder nauw qua tijd. Ik vertrek meestal tegen vijf uur, zodat ik ook rond zes weer thuis ben. Tot een jaar geleden smeerde ik ’s ochtends ook de boterhammen voor de kinderen voordat ik op de fiets door Eindhoven naar werk trok. Dat ontbijt moet ik nu dus wel missen: Door op tijd ’s avonds thuis te zijn, pik ik dat weer wel 100% mee. Nog meer dan vroeger.

Parkstad Limb urg Tourism for Tomorrow Winner 2016Want op weg naar huis, fietste ik dwars door het centrum van Eindhoven. Dan was het verleidelijk om nog even ergens langs te gaan. Dat gaat nu niet meer en het geeft… rust. Achteraf is het goed om even los te zijn van de stad. Van een afstandje te kijken en bewust te kiezen waar ik wel en waar ik niet op aanhaak. Ik heb me natuurlijk nooit echt beperkt tot Eindhoven. Al zit mijn hart hier wel, maar de afstand zet wel alles weer even in perspectief. Er is zoveel meer te ontdekken en wie me kent, weet dat ik dat graag doe en over vertel in woord en beeld. Saar en Roos lijken daarmee aangestoken, getuige hun keuze om op een vrije studiedag naar bijvoorbeeld Utrecht te willen.

Misschien was het ook even op. Na een acht jaar Amsterdam, acht jaar Eindhoven, nu acht jaar… Zuid Limburg? De tijd zal het leren. In elk geval heb ik genoeg te ontdekken binnen Cube, Continium & Columbus en daarbuiten. Het is namelijk ook alweer (dik) een jaar geleden dat (in elk geval voor de rest van Nederland onverwachts) Parkstad de Tourism for Tomorrow Award kreeg. Vooral een beloning voor de transitie van zwart (mijnbouw) naar groen. In de omgeving van Heerlen, Kerkrade, Landgraaf en verder zijn vele toffe attracties ontwikkeld om de regio duurzaam en blijvend geschikt te maken voor een hele andere markt: toerisme. Naast het design museum, het wetenschapsmuseum en het bijzondere filmtheater (wij van WC-eend) zijn dat bijvoorbeeld Snowworld, Gaia ZOO & evenementen als Pinkpop. Recent ontdekte ik ook de ‘kleinere’ attracties zoals het Blote Voetenpark in Brunssum. Veel natuur en rust, maar ook genoeg te doen. Een mooie aanvulling op mijn ‘gereedschapskist’ van technologie en startups binnen mijn stadje Eindhoven.

En dat op een uurtje rijden vanaf 040. Je Een tripje naar Utrecht of Rotterdam kost je meer tijd. Je merkt het, ik ben enthousiast. Voor mijzelf is het een goede keuze geweest om in Zuid Limburg te gaan werken. Het voelt dan ook helemaal goed als dat niet alleen op je werk gewaardeerd wordt (ik zit er in elk geval weer tot het einde van 2017), maar ook door het werkveld daaromheen. Zo werd ik in april een van de Parkstad Ambassadeurs. Op de ‘Dit Is Parkstad Nacht‘ waarin de meeste attracties samenwerkten voor een speciaal avondprogramma, kreeg ik dan ook het certificaat officieel uitgereikt door Wethouder Ramon Lucassen.

Noud de Greef - Ambassadeur Parkstad - Museumplein Limburg
Overhandiging van het Parkstad Ambassadeurs certificaat door Wethouder Lucassen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.