Van parasol tot vogelhuisje

Een parasol is handig, maar de voet van een parasol niet. Of je ‘m nou verzwaard met water of met tegels: of hij waait tóch om, of je struikelt erover. De tip van pa was om een buis de grond in te rammen, met daarop de voet gemonteerd. Dat hebben we in het voorjaar gedaan:

Weg met de lompe parasolvoeten, hop, een meter buis in de grond smurfen. He, de parasol heeft geen voet meer! Buis in de grond is vet.

Voordeel: Geen irritante parasolvoet, geen gedoe met verzwaren. Nadeel…

Er steekt altijd een buis uit de grond, met een mooie hoogte voor een lekkere tik tegen je scheenbeen. Of ik moet elk najaar de moertjes los gaan draaien en in het voorjaar weer vast gaan draaien. Nou, ik heb die voet er dus een keer op zitten sleutelen en ondanks jarenlange ervaring met Mecano kostte dat redelijk wat inspanning. Stuk van het gras weggesneden om er bij te kunnen en een hoop gepiel met die moertjes in het zand. Dus als het even kan: liever niet.

Na het parasolseizoen…

En wanneer haal je die parasol weg? Juist, na de zomer. En dan gaat het hier direct vriezen en dat is sneu. Voor ons, maar ook voor de vogeltjes. Dus vanaf nu prijkt er een mooi voederhuisje in de tuin!

Vogelhuisje

Nu nog bedenken wat voor plantenpotjes we eraan gaan hangen. Het hout is nog nieuw, dat mag nog wel wat verweerd gaan worden. Iets zegt me dat het weer daar wel een handje bij gaat helpen. De volgende tuinklussen: Zomergoed eruit, bollen en violen erin, en de boeddha (op de achtergrond van de foto) een goede plek geven. Voor die laatste moet iets verzonnen worden voor een verhoging, met waarschijnlijk lavastenen rondom.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.