Geen sushi zonder soja saus. Hoewel wij Nederlanders er vaak een bakje mee vol gieten, wat wasabi er doorheen mixen, met twee stokjes tegelijk in een sushi prikken en die in het bakje laten weken tot de rijst geheel bruin kleurt, heurt dat niet zo. Schijnt. 

• Sushi mag je namelijk gewoon met je handen eten. Hoera.
• Sashimi (de variant zonder rijst) daarentegen breng je dan weer wel met de stokjes richting smaakpapillen.
• Sushi draait eigenlijk om de rijst. Die doorgekookte slappe Nederlandse variant: een schande.
• Sojasaus gebruik je alleen op de vis, ook bij sushi. Voorzichtig omdraaien en alleen met  de zalm of tonijn aantippen.

En dé sojasaus is natuurlijk Kikkoman met dat flesje met de rode dop met aan twee kanten een opening. Een mysterie waarom dat is. Misschien zodat er altijd lucht bij kan als je het uitschenkt, en het niet gaat klokken? Hier wordt het zwarte goud voor meer gerechten gebruikt. Helaas staat suhsi niet wekelijks op het menu. Dus stond ik gisteren weer in de supermarkt voor een nieuw flesje. En wat zag ik? Je kunt een reis naar Japan winnen! Flesje in het mandje, naar de kassa en deze keer vergat ik niet het kassabonnetje te vragen. Vaak moet je die namelijk meesturen als bewijs van aankoop. Hoppa.

Kom ik thuis, maak ik het foldertje open: een receptenwedstrijd. Niks gewoon insturen met een kekkekikkoman slagzin. En gezien de foto van het recept wat vorig jaar heeft gewonnen, maakt mijn meesterlijke boerenkool met kuiltje geen kans. Esthetisch gezien dan. Maar wacht even…

De Brabantse Mount Fuji

Zo’n mooie berg van boerenkool, mist voorzien van kuiltje met jus, wat sojasaus en een beschaafde dosering piccalilly, dat wordt hier ook wel een vulkaan genoemd. De grote hoop is dat de vulkaan overstroomd en de saus net dik genoeg is om langzaam naar beneden te stromen.

Wat is nou een bekender beeld van Japan dan Mount Fuji? De hoogste berg van Japan, welke eigenlijk een vulkaan is. Zichtbaar vanaf hoofdstad Tokyo, bij mooi weer en weinig smog. Zou het niet gaaf zijn als we eens met Kikkoman de andere kant op gaan fusion cooken?

Met een ‘willekeurige’ Brabander op pad in culinair Tokyo. Juist als leek ontdekken wat sojasaus nu echt betekent in de Japanse keuken, de tradities, de gerechten. En tegelijkertijd de Chef-Koks daar de Nederlandse boerenkool laten ontdekken verfijnen tot de lokale smaak en kookkunsten. Da’s toch veel leuker als weer een recept wat de gemiddelde Nederlander onmogelijk zelf kan fabriceren?