We zaten bij elkaar aan tafel, net zoals drie jaar geleden rond deze tijd: kerst. Lekker eten en wijn. Het bekende recept: iedereen maakt een gerecht en zorgt voor een bijpassende wijn. Om het speciaal te maken, hadden we bedacht dat er ook een verhaal bij de wijn verteld mocht worden.

Over de wijn zelf, of een herinnering aan de land van de wijn, wanneer je hem drink, met wie, enzovoort. Toen schreef ik het verhaal hoe Joop Zoetemelk de Vuelta won dankzij Gonzalez Byass Noé, dit jaar werd het een ander soort verhaal, compleet met video:

“Vorige keer heb ik julli eeen verhaal verteld over Joop. Joop Zoetemelk die zichzelf achteraan het peleton vooruit sleepte en het fietsen helemaal niet meer zag zitten. Hij liep toen op een rustdag in de Vuelta tegen onverwachtse hulp aan.

Het leek haast een Deus ex machina, maar eigenlijk was het niet meer dan een wijs mannetje, die hem met wat wijn weer liet genieten van het fietsen. Joop genoot weer van het landschap, de fietsmaatjes en vergat het doel. En zo won hij de Vuelta. 

Datzelfde overkwam mij. Uitzoeken van de wijn, gerecht, en een verhaal… Toen zag ik dit filmpje en dacht aan Joop…

Die wijn, dat eten, het verhaal is bijzaak. Genieten van wat je ermee doet en met wie staat voorop. Of het je werk is, sport of privé, de reis is belangrijker dan het doel. En fijn om samen met jullie op reis te zijn.”