Een oude, verlaten wijngaard, omgebouwd tot een luxe Domaine met zwembad, veel lavendel, een toprestaurant en nog meer lavendel. De keuze voor dit vakantieverblijf was een klein gokje: nog niet lang in bedrijf, ecologisch en slechts 72 huisjes. Op de foto’s zag het er leuk uit, uiteraard….

De huisjes waren geheel van hout en vrijstaand, met een flinke veranda. Het lag op een 7 km van het druk bezochte plaatsje Vallon Pont d’Arc: dichtbij genoeg voor een bezoekje, ver genoeg voor de rust. De aangeplante bomen waren nog jong, maar dankzij het afdak boven de veranda genoeg schaduw. Tot zover prima dus, daar in de Ardèche.

Alhoewel, we hoorden een stevig gezoem. Een snelweg? Dat terwijl we toch een dik uur vanaf de Rhône de Route de Soleil dwars door de Gorges hadden gereden. Goed, het was de eerste dag, even wennen. Lekker op de veranda, plop, wijntje open en genieten van de ondergaande zon.

En weg was de zoem. Stilte.
Zelfs geen krekels.
Zoals in een goede western betekende de plotselinge stilte ook hier actie…

Ineens wat vage schimmen door de lucht. Zoef. Vleermuizen! Ze schoten onder het afdak door, langs de bomen en rakelings over de … lavendel. Ineens viel het kwartje. Dat gezoem kwam van de bijen, die zich tegoed deden aan de enorme bossen lavendel rondom de huisjes.

De geur van de lavendel is nu, begin november, wel uit mijn kleren en neus, maar die lila bloemen, de zoemende bijen, de voorbij schietende vleermuizen, zittend op de veranda met een glas Viognier, het is als kijken naar vuur. Betoverend en rustgevend, een stilte als in een film.