Zakenmeneer ontmoet senioren bij de boodschappen

Vandaag ging ik boodschappen doen. Want het is zaterdag en dan doe ik boodschappen. Daarom lijkt het me ook logisch dat ik een speciale service krijg bij de supermarkt. Plekje voor de deur, geen rij bij de kassa en vrije doorgang door de paden en vooral veul korting.

Service bleek deze keer wat tegen te vallen. Het was superdruk. Kerstinkopen van oudere echtparen en zakenmeneren die op pad waren gestuurd. Beide dodelijk voor de efficiëntie van mijn inkopen. Want ook ik mocht wat extra’s meenemen. Nouja, wat extra’s. Normaal krabbelen we wat op een theezakjeverpakkingding, maar nu besloeg het boodschappenlijstje een A5-je. Dubbelzijdig.

Geeltje op mijn voorhoofd: Senioren, zakenmeneren en reden lijstje beschrijven….

Die senioren, die vallen eigenlijk wel mee.

Die zijn niet zo snel, alhoewel dat ook meteen het probleem is. Schuifelend door de gangpaden, zij aan zij, liefst nog met de kar ertussen, en geduldig alle verpakkingen lezen. En dan ontdekken dat ze hun leesbril niet op hebben, even discussie bij wie die bril op het hoofd staat en wie hem mag gebruiken. Weer lezen, terugzetten en door naar het volgende item op het lijstje.

Misschien zag ik het verkeerd, maar dat lijstje leek gewoon op het kassabonnetje van de vorige week. Ach, nik smis mee. Wat de boer niet kent dat vreet ie niet. En als je toch niet kan herinneren wat je vorige week at, is het natuurlijk een handig overzicht. Je weet precies hoeveel guldens je mee moet nemen en of het wel in de tas past.

Alleen is het best lastig als van dat lijstje de helft in hetzelfde gangpad is. Hetzelfde gangpad als ik net op zoek moet naar dat ene speicale ingrediënt. Ik weet het, waarom laten opladen met negatieve energie, wat is nu een half uur op een mensenleven. Ik trok een zak chips open en besloot er dus van te genieten. Even later werd ik wakker gemaakt en bleek het gangpad weer vrij te zijn.

Pardon! Zakenmeneer op doorreis!

Zakenmeneer stormde voorbij. Overduidelijk een broekie, onervaren in de de magische wereld van streepjescodes en huismerken. Hij leek ergens naar op zoek, maar was totaal strategieloos aan het rondstormen. Links, rechts, hij wilde over onder en door mensen heen omdat hij dacht iets te herkennen. Het lijstje in zijn hand was overduidelijk van zijn vrouw.

Ook hier weer: positieve gedachtes! Kleine succesjes, zoete wraak! Hij beende nog enkele malen langs en over me heen om vervolgens compleet flabbergasted – mooi woord, te lang niet meer gehoord – te kijken hoe ik rustig en beheerst als een ware Zen-meester door het pad liep, als een ware Yoga-boedhist soepel door de knieën ging en een pak lange vingers pakte. Niet eens symbolisch.

De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik deze zakenmeneer heb verzonnen. Althans, samengeraapt heb uit de meerdere zakenmeneren die door hun vrouw op pad waren gestuurd. Er waren er meer. Volstrekt chaotisch en lichtelijk in paniek. Tja, het managen van een boodschappentripje is toch wel wat anders een draaitabelletje in excel.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.