Dan loop je rustig door de supermarkt… Althans, rustig, je weet hoe dat gaat. Thuis krijg je een aantal opdrachten mee en die probeer je te onthouden. Je maakt zelfs een lijstje. En dan heb je een vol mandje, loop je het lijstje af, begin je toch te twijfelen.

Had ik nou die bananen toch gehaald? Liggen die dan echt onder dat brood? Was ik überhaupt niet vergeten iets op te schrijven? Om vervolgens met twee in plaats van een bakken Griekse yoghurt, drie zakken gebroken lijnzaad en géén bier thuis te komen.

Enfin, terwijl je zo aan het contempleren bent en voorzichtig een hoek van een schap omgaat, tikt iemand je ineens aan.

‘Hé! Tof T-shirt’.

Eh… Ohja, bedankt! Ik had mijn ‘I Want to Believe’ shirt aan. Een klassieker, verwijzing naar de serie The X-Files. Pre-Netflix tijdperk dus geen hond onder de 35 kent het.

Hetzelfde gebeurde met dit shirt. Ik had het zelf niet eens door. Vond het gewoon leuk. Mooie link naar het iconische RUN DMC, gemixed met de killer bunny van Monthy Python. Loop je door het centrum van Eindhoven, vraagt ineens een jong en onbedorven kind bij het voorbij gaan: ‘Waarom heeft dat konijn bloed aan zijn tanden?’

Ook een klassieker natuuurlijk, die Monty Pyhton and thee Holy Grail. Vanaf welke leeftijd is die film eigenlijk? En is er al een petitie om die op Netflix te krijgen? Al staat ie ook integraal op YouTube. Voor de mensen van de zap-generatie: de scene met alleen het konijn staat hier.

Extra bonustip: Life of Brian staat ook online.