Noordbrabants Museum: Jaren 80 Expo & Chiharu Shiota’s ‘Between the Lines’

Eerder dit jaar was ik ook al met Roos in het Noordbrabants museum, toen zagen we de laatste stukjes van het Jeroen Boschjaar en de waanzinnige installaties Sound of Silence. Vandaag (25 augustus 2017) wilde ze terug en het museum ook aan Saar laten zien. Ze wist wel dat er nu twee nieuwe tentoonstellingen waren: een installatie van Chiharu Shiota & een Jaren 80 Expo. Deze uiteraard naast de vaste kunstcollectie en de tentoonstelling ‘Het Verhaal van Brabant’ over de provincie zelf.

Bij binnenkomst bleken de ladebakken bij de schilderijen een gouden vondst. Elk laadje moest open en bekeken worden. De schilderijen aan de muur ondergingen een andere selectie: alles met dieren met besproken en ik mocht het geluid na doen. Waarschijnlijk was dat laatste de belangrijkste reden voor de keuzes, maar goed. Het bracht ons bij de Jaren 80 Expo, met als titel ‘Doemdenkers & positivo’s’, te zien t/m 15 oktober 2017.

Twee ruimtes vol snuisterijen uit mijn jeugd. De achtergronden van veel zaken, daar was ik toch nog net te jong voor om me die te herinneren, maar zaken als schaatsen & Alf, dat is toch blijven hangen. Mogelijk is die buitenaardse haarbal ook de reden dat ik nog steeds een hekel heb aan (loslopende) katten, op Alf’s planeet waren katten een smakelijk gerecht.

Het Noordbrabants museum had alles ingedeeld in thema’s, waarbij elk jaar van de jaren 80 een belangrijke gebeurtenis als haakje kreeg. Politiek, zoals de inhuldiging van Koningin Beatrix en de krakers scene. Sport, met uiteraard de Elfstedentocht en ook een thema TV: Een rij beeldbuizen waar de series van weleer voorbij kwamen. Naast de genoemde Alf ook shows als Lingo, Achterwerk in de Kast en nog veel meer.

https://www.flickr.com/photos/nouddegreef/36841530115/

Het zei Saar en Roos natuurlijk niets. De jaren 80, ik was 2 t/m 12 in die tijd. Nu ben ik dus officieel oud. Gelukkig wisten de dames zichzelf prima te vermaken op de schaatsinstallatie, de Silent Disco-vloer met platen en de Nintendo met Super Mario. Lang genoeg dat ik wel even langs de vitrines kon snuffelen, maar kort genoeg dat we nog konden gaan kijken bij het hoger doel van Roos: de installatie Uncertain Journey van Chiharu Shiota. Saar zag het web van draden en riep uit:

Wow. Waar zit de spin?

En ze gingen op zoek. Geen spin, wel vliegen. Het een zal met het ander te maken hebben, het was er ook redelijk druk met mensen. Deze installatie is natuurlijk de blikvanger, maar van Shiota zijn nog meer werken te zien in het Noordbrabants Museum. Veelal rondom het thema identiteit. Ook het rode web gaat daarover. De draden leiden naar, of ontspringen uit een raamwerk van een boot. Volgens de bedenkster symbool op de manier waarop onze levens in elkaar verstrikt raken terwijl we ze beleven.

De vaste expositie ‘Het Verhaal van Brabant‘ over Noord Brabant was nog hetzelfde, al ving deze keer weer wat anders de aandacht van de dames. Ze herkenden uiteraard de DAF uit Eindhoven, maar wilden alle tijdsperiodes aanhoren bij het model van de stad ’s Hertogenbosch. Bij een grote maquette, in een hoek van de zaal, wordt de periode van de Franse Revolutie en daarna behandeld. Dat doet overigens ook denken aan de verhaallijn van het Gemeentemuseum Helmond, in de catacomben van het kasteel. Deze geschiedenis is ook te horen en te zien in een zestal video’s zoals deze: