Met jonge kinderen blijft hét attractiepark van Nederland toch de Efteling. Het Sprookjesbos is magie. En ik was het haast vergeten. Deze kerstvakantie gingen we met z’n vieren naar de Winterefteling. Het park is dan aangekleed in winterse sferen en heeft speciale acts door het park lopen. Zoals een groep muzikanten rond een kampvuur bij Vogelrok. Die overigens een mooie kerstmuts op zijn bolletje draagt. 

Maar het leukste om zoals ons echt in hartje winter te gaan? Het is vroeg donker. De lichtjes van de attracties doen hun werk als nooit te voren. De Vliegende Pagode die als een langzame vuurpijl omhoog gaat. Een lichte schittering van het kasteel van Doornroosje in de verte. De lampjes van de zweefmolen. En helemaal: Raveleijn in het donker. De show met paarden en een meerkoppige draak, met vuur en vlammen, dat maak je niet snel mee.

Zelf wil je zo snel mogelijk in de achtbanen als Baron & Joris & de Draak. En heel nostalgisch in de Python. Voor Saar was de magie elders te vinden. Zij ging met Roos niet alleen viermaal in de zweefmolen, maar dirigeerde ons heet tactisch naar het Land van Laaf. Ze wilde een rondje in de monorail, ook in de schemer, en kijken naar het Volk van Laaf.

Het was dan ook alweer een paar jaar sinds ons laatste bezoek, waarin we elke vertelling van sprookjes in het Sprookjesbos af luisterden. Ook met een leeftijd van 8 jaar dus al nostalgische gevoelens. We keken naar de slapende Doornroosje, hoorde het verhaal van de dansende schoentjes en… hadden geeneens meer tijd om naar de Indische Waterlelies te gaan. Want de dag werd afgesloten met Aquanura, de watershow waarin de bekendste Efteling tunes voorbij komen. Voor de diva’s haast een slaapliedje, niet gek na 10 uur frisse lucht…