Verrassingen zijn de leukste uitjes. Helemaal als het een weekendje weg is naar iets uit je gebruikelijke doen, out of your comfortzone. Al bleek het toch gewoon vrij comfortabel: een weekendje Zwier in Vinkeveen. Blijkbaar was ik een van de weinige Nederlanders die het nog niet kende, afgaande op de reacties uit mijn omgeving.

Eigenlijk zou Manon, mijn vrouw, met een vriendin gaan. Wegens gruwelijk balende omstandigheden kon zij niet, en mocht ik de plaats innemen. De plaats van die vriendin dus, slimmeke. Ik ging met Manon, niet een andere dame.

Enfin, dus vooraf maar even opzoeken wat Zwier was. De vrijhaven van de stad, aldus de website. Eerlijk is eerlijk, de rest van de teksten deed mijn hartje niet meteen sneller kloppen. Of misschien vanwege de jeukwoorden en hartjes overal.

Veel witregels.

Witruimte.

Actiebuttons met als tekst “Dit gun ik mezelf ❤️”

Alsof je een bericht van een coach op LinkedIn bekijkt.

Yoga & ademsessies werden ook beloofd als onderdeel van je weekendje weg. Gelukkig ook de keuze om met sup boards en een fluisterbootje het water op te gaan. Dat was nodig zodat ook ik kon ontspannen na al dat ontspannen. He, wees gerust: ik kan gelukkig die kritische blik ook uitzetten. Na het werk op vrijdag erheen, de knop om en gewoon genieten. En dat ging ook prima!

We hadden een van de zogenaamde havenhuisjes: een luxe plek met een fijn bed en badkamer, maar vooral vanuit het bed dankzij een grote ruit uitzicht op de haven. Lekker luieren dus. De naam havenhuisje zegt het al: de huisjes staan aan de haven. Of beter gezegd, de onze dobberde op het water aan een steiger. Een veldje verder stonden ook luxe tenten. Met als pre: direct aan het zwemgedeelte van de haven. Je rolt daar dus zo uit je tent het water in.

Huiskamer & de bar van het vertrouwen

Aan het begin van de haven was de huiskamer van Zwier, waar naast de receptie ook de keuken was en de plek voor het ontbijt, lunch en diner. Dat wordt vers voor je bereid: alle aanwezigen krijgen hetzelfde gerecht als onderdeel van het arrangement. Uiteraard vegetarisch, en elke keer bijzonder smakelijk gekruid. Drinken kan je zelf pakken uit de koelkast, en afrekenen doe je ook zelf, alles op basis van vertrouwen.

En weet je? Dit beviel me wel. Geen gedoe, geen haast, geen keuzes. Behalve dan voor het drinken. Al werd dat in ons geval ook vrij simpel omdat het per fles wijn ging. Alles in een kratje en zoek maar een plekje om te gaan eten. Dat kon in de huiskamer, of op het terras, of je liep gewoon een stukje verder om aan de kade te gaan knagen.

Ademsessies, yoga en zelf op pad

Een weekendje Zwier bleek verrassend actief te zijn. Als onderdeel van je verblijf kon je niet alleen gebruik maken van een sup en fluisterbootje, ook stond een ‘verbonden ademsessie’ en een yogasessie op het programma voor de liefhebber. Mijn vrouw dus. En ik gaf mezelf ook op, want he, bijzijn is meemaken.

De verbonden ademsessie was al hard werken. Wij sloten aan op zaterdagochtend. Bijzonder om weer eens te ervaren wat bewust ademen met je lijf kan doen. Op de fiets ben je daar soms ook wel mee bezig, om zonder af te stappen weer wat rust te krijgen na een sprintje of klimmetje. In het kort: je gaat dus actief je ademhaling sturen. Non-stop, zonder pauzes en met extra volume per ademteug. Dat heeft effect op je gaswisseling en de verhoudingen CO2 en zuurstof in je bloed.

Tot zover puur een lesje biologie over de merkbare effecten op je fysiek. Een uur bezig zijn met je lijf, ervaren wat je nu voelt zoals spierspanning en meer: prima. Net zoals bij Wim Hoff worden hier vervolgens wat esoterische wijsheden aan verbonden. Laat de emoties maar komen. Gelukkig wel zonder ijsbad of hete kooltjes als gimmick aan het einde, echt de focus op de ademhaling zelf. Doe ermee wat je wil. Ik vond het gewoon wel een keer lekker.

Zeker omdat het goed van pas kwam, aangezien we de avond daarvoor al een aardig stukje zijn gaan suppen op de Vinkeveense plassen. Ook die middag na de sessie gingen we het water op, al was dat wat rustiger met een fluisterboot, bakken in de zon. Vanaf de haven rechtsaf, door een slootje en zo langzaam door de camping van Amsterdam heen. In deze veenafgraving stonden op de overgebleven langgerekte eilanden hutjes, huisjes en villa’s in alle maten en stijlen namelijk, veelal voorzien van vlaggen met de drie Andreaskruizen.

Daar was er veel meer volk dan bij Zwier zelf. Net zoals de diversiteit in bebouwing, zo waren er ook verschillende sloepen en schepen op het water. Van zuipschuiten vol blikken Heineken tot degelijke jachten met bijpassende zonnebrillen. Bij vertrek kregen we ook een plattegrond mee met wat beschrijvingen van de natuur en omgeving. Zo ook bij een stuk villa’s waar werd gewezen op die verschillende stijlen. Met als tekst ook een verwijzing naar de uitspraak “Oud geld staat in het bos, nieuw geld aan het water” en vervolgens de vraag: welke vind jij mooi? Subtiel. Want ja, smaken verschillen. Gelukkig maar.

Enfin, op die plekken verder op de plas richting Vinkeveen zelf was het dus wel wat drukker. Niet zo gek: met mooi weer zou ik als stadsbewoner ook snel naar zo’n water gaan, bij gebrek aan bos en hei. Er werd dan ook veel gezwommen. Vanaf de boten, maar ook bij de daarvoor bestemde plekken zoals eilanden en strandjes. Van die drukte rondom de Vinkeveense plassen als geheel krijg je bij Zwier zelf dus gewoon weinig mee!

Zeker in de avonden. De boel ging om tien uur op slot trouwens. Even wennen, de eerste nacht vroeg de luiken dicht, maar eigenlijk prima. ’s Ochtends was de natuur namelijk al vroeg wakker. Van zon tot vogels. Fuut fuut. En klaar voor yoga. Want die hadden we ook nog tegoed, op zondagochtend. Een mix van kenners en een stijve hark als ik ging aan de slag. Downward facing dog met mijn fietsbenen. Je kunt je er vast wel een beeld bij vormen.

Meer gedaan dan verwacht, goed gegeten, veel de natuur in en toch ook rust genoeg. Ook de ademsessie en yoga was prima! Even op een andere manier bezig zijn met je lijf en vooral ook de tijd daarvoor nemen, dat beviel wel. Toch gek eigenlijk, dat er dan toch weer een bepaalde sfeer omheen wordt gecreëerd. Verwijzingen naar je gevoelsleven, dankbaarheid en meer. Op die fiets, zodra het over een uurtje heen gaat en je pas echt in je ritme komt, ervaar ik dat gevoel ook. Maar ook dan komen er geen tranen. Wel rust.

Zou ik zelf deze plek hebben uitgekozen voor een weekendje weg? Nee.

Vond ik het top: ja.

Moet je er ook heen: ja.