Even wat woorden die me het eerst in me opkomen: Beugels, Beckenbauer, funk, appelsap, Funky-TechHouse, Stan, huisgenootjes, aluminium folie, flatbewoners, Bionix, 5 uur, Grolsch lemon, Vodka Lime, AMP. En dat dan in een mooi verhaal. Begin d´r maar aan!
Vooruit dan. Ik voel me geroepen, nadat ik je nieuwsgierigheid heb proberen te wekken. Het Weesperflatfeest. Gehouden in de AMP studios, omdat de gemeente Amsterdam helaas niet zo vrij is als je zou denken. Het mag niet, nooit meer. Een flatfeest in de flat zelf. Terwijl er al 4 jaar geen ME meer aan te pas is gekomen.
Enfin, na een leuke fietstocht via de IJzijde van het CS, wat bruggen en bouwplaatsen stonden we ineens voor de deur. Hey, welke tram komt hier dan? Wat doet die rails hier? Maar goed, eigenlijk heeft het ook wel zo zijn voordelen. Relatief professionele ruimtes, en taps. Al miste soms daar wel wat personeel, afgaande op de tijd die ik kon wachten. Later, nou ja, na 1 drankje zijn we maar overgegaan op de Grolsch beugeltjes. En drinkt het lekker dan een plastic bekertje, en zit er meer in dan de twee bekertjes die je anders voor twee muntjes krijgt. En het was meestal een stuk koeler.
Maar belangrijker: geen rotzooi om op te ruimen! Vooraf waren we maar even begonnen aan wat lekker bier: Grolsch 2.5 lemon. Helaas 2.5 ja, maar wat Vodka lime doet wonderen. Weer twee woorden uit het lijstje.
Volgende. Oja, de muziek. Veel muziek, veel verschillende muziek. Bij binnenkomst begon het goed: Beckenbauer. Na twee of drie nummers van dit natuurgeweld te hebben aanschouwt, spitste mijn oren zich. Sonic Reducer kwam voorbij! Rezpekt! Maar eerst maar een rondje maken. Aan de andere kant van het pand nog een bar. Met wat psychedelische visuals. En aldaar ook huisgenoten. Huisgenoten overal. Zelfs op de WC. Maar de huisgenoot aldaar opgepikt, die wilde geen bier. Wel appelsap. Wat moet je anders als alcoholist die al een maand geen bier drinkt? Drink genoeg appelsap, dan voel je je vanzelf ook beroerd.
Om onze overtollige energie kwijt te raken: Swingen op de Funky-TechHouse. Duidelijk toch? Dancen mensen! En belangrijker, weer een steekwoord minder. Oja, ik ben bij Stan aangeland. Stan is een oudgediende van de faculteit bewegingswetenschappen, en blijkbaar ook oud flatbewoner of anderzijds verbonden met het wel en wee van de flat. Altijd leuk om oude bekende op zo’ n feest tegen te komen.
Net als nog meer huisgenootjes, die mij subtiel wezen op de versiering. Aluminiumfolie, in wazige vormen gevouwen en aan de muren bevestigd. Mij was het nog niet opgevallen. Maar dus ook niet negatief. Het is ook niet leuk als er versiering is en het valt te veel op, toch? Zo was de sfeer precies goed in het 70-80 hok. Helaas kende de DJ geen Sweet Dreams, geen Killing Joke en had hij ook niets van the Cure bij. Toch noodzakelijk voor de volledige representatie van een era.Eh, dat waren ze bijna toch? Oja, we gingen tegen half 5 of zo naar huis.