“Moet er geen QR-code bij? Dan kunnen mensen die scannen met hun smartphone en de website bezoeken?”
Menig communicatieadviseur heeft deze opmerking bij het maken van een flyer of poster wel eens gekregen. Traffic moeten we hebben, naar de website. En die innovatieve QR is genoeg trigger voor de consument om zijn telefoon te pakken en onze website te bezoeken. Toch? Een QR-code is ook in 2014 nog steeds innovatief bij velen, zonder stil te staan dat dit slechts een middel is wat moet passen bij de rest van de communicatie
Er zijn wel mooie voorbeelden van toepassingen, zoals een 3D QR-code bij een keten in Korea. Deze QR-code is alleen rond lunchtijd te scannen, doordat de zon rond dat tijdstip net zo staat dat er schaduwen samenvallen in de vorm van een QR. Voorbijgangers vinden dat leuk, én de actie achter de QR-code is ook op dat moment relevant, daarmee krijgen ze op dat moment korting. Leuk, relevant, juiste tijdstip: raak.
Die actie is alweer uit 2012. De QR-code nog veel ouder, en je zou denken dat de marketeers ervan geleerd hebben. Helaas, nu is er een nieuw middel: de NFC-chip die contactloze gegevensuitwisseling op korte afstand mogelijk maakt. Dat kan dus ook daadwerkelijke wederzijdse gegevensuitwisseling zijn tussen twee apparaten. De nieuwste smartphones zijn al voorzien van zo’n chip. Toepassingen zijn bijvoorbeeld betalen met je smartphone ipv een pinpas, iets waar de Rabobank mee experimenteert.
Ook is het mogelijk om een simpele tag (niets meer dan een klein stukje tekst) als sticker te plaatsen op objecten of in drukwerk, waarna je met een smartphone met NFC die code uitleest. In dit geval hoeft de ene kant, de sticker, dus geen energiebron zoals batterij te hebben. Er komt alleen een signaal naar het apparaat terug met bepaalde informatie zoals een URL of telefoonnummer. En dat is nu exact wat voor informatie er ook in een QR-code kan zitten. In plaats van een vierkant vol blokjes krijg je nu dus op menig beurs visitekaartjes aangereikt met NFC erin verwerkt. Leuke gadget, maar op dat moment niet relevant voor de ontvanger. Men wil rondkijken, die kaartjes steken ze in hun zak. De QR-code herhaalt zich.
Ook een ‘mooi’ voorbeeld van een QR-code als doel in plaats van middel:
hoe moet ik deze QR op het Natlab Eindhoven in hemelsnaam scannen?
De laatste tijd wordt dus steeds meer drukwerk en promotiemateriaal voorzien van NFC. Vaak ook nog met uitleg. Ga naar de website of lees de NFC uit met je smartphone. Intikken van die URL is sneller. Of door een foto te maken waar bijvoorbeeld Google Goggles direct de tekst uithaalt. De consument is niet dom. Er moet wel een reden zijn om direct je telefoon tevoorschijn te halen: Wat maakt het mobiel bezoeken van die website nou relevant? Waarom zou ik die NFC of QR scannen?
Interactief netwerk van Outdoor reclame
Clear Channel Hillenaar heeft dat ook goed ingeschat. Zij bieden nu ook de mogelijkheid om bijvoorbeeld abri’s – de grote posters in de bushokjes en dergelijke – te voorzien van QR en NFC. Beide systemen inderdaad, zodat ze niemand op voorbaat vanwege technische specificaties uitsluiten. Het huidige netwerk omvat een 250 plekken met veel (wachtend) publiek zoals bij parkeergarages en stations in grote steden als Eindhoven, Amsterdam, Maastricht, Den Haag en Rotterdam.
Als demonstratie van de mogelijkheden kregen relaties een mailing opgestuurd met die QR & NFC als voorbeeld erin verwerkt, en de vraag om deze te proberen om een zonnebril te passen. Zodra de QR of NFC werd gescand met smartphone, opende de daarin verwerkte code een website. Tot zover dus niet verrassend. Echter op die website was het mogelijk een foto van jezelf te uploaden of te maken, om vervolgens zonnebrillen te passen op je eigen hoofd.
Kijk. Interactief en relevant. De tekst wekt interesse op, de aangeboden koppeling via QR/NFC maakt gebruik van de mogelijkheden van je smartphone. De actie is leuk om te doen, zeker als je toch op de trein of bus bij station Eindhoven staat te wachten. En levert je als ontvanger ook nog iets op: je weet welk type bril je past. Of op zijn minst welke niet. De QR en NFC zijn alleen een middel om dat virtuele passen van die brillen mogelijk te maken: De poster moet nog steeds genoeg aanleiding geven om je smartphone daadwerkelijk te gebruiken. De juiste boodschap en communicatie blijft dus essentieel.
Natuurlijk zitten er nog wat haken en ogen aan, buiten de juiste communicatie, maar uiteindelijk telt maar één ding: gaat de consument het gebruiken? De scans van QR & NFC zijn goed te meten. Zeker in vergelijking met abri’s zónder directe actie mogelijkheid. Ik ben benieuwd naar de resultaten. Voor mij was de boodschap in de mailing ook afdoende, ondanks de minimale kwaliteit van de camera aan de voorzijde van mijn telefoon. Maar goed, ook hier weer, het doel heiligt de middelen, dus zo ziet dat virtuele passen er dus uit: