De eerste echte dag zit erop. Vanmorgen heeft Manon de fiets genomen naar een afspraak in Geldrop. Haar eerste tochtje, meteen een flinke tocht over de Collse Hoefdijk tijdens temperaturen rond perenijsjes. En glunderend kwam ze terug: Vet. Vet hoor. Ze had dezelfde tactiek toegepast als ik ’s middags: op de lange stukken gewoon vol gas.
Ik ben ’s middags ook naar Geldrop gefietst, richting het übercoole Zesgehuchten, en net tegen zeven uur ’s avonds weer terug naar Eindhoven. Heen over Hulst, terug over de Rielsedijk. Kortom: Lekker lange stukken, binnendoor, en op grotendeels op goed asfalt of zelfs speciale fietspaden. Want als zo’n bakfiets echt als vervanger moet kunnen dienen voor de auto, dan mag het ook rap gaan!
Dus de topsnelheid vandaag: 32.4 km/uur. Partyhardy! En je merkt dat dan ook de electrische trapondersteuning wegvalt. Tegen de 30 km/uur zit dus de max voor de ondersteuning en in feite is dat maar goed ook. Want hoewel een fietspad zoals de Rielsedijk zich wel leent voor een F1-actie, blijft het een fiets. Een bakfiets. Geen scooter, geen brommer, geen wielrenfiets, geen auto. Echter doordat je binnendoor kan fietsen en toch tegen de 30 km/uur kan halen met wat hulp, wordt het een behoorlijke concurrent voor stadsverkeer.
En dan heb ik de belangrijkste plus nog niet genoemd. Want het echte duwtje in de rug krijg je bij lage snelheid. Of eigenlijk, bij geen snelheid. Bij de eerste aanzet slaat het elektromotortje aan en krijg je zelfs bij de laagste stand net dat duwtje in de rug om een kleine Nissan Micra eruit te trekken. Je bent gewoon vlot weg uit stilstand en aangezien er nog steeds geen groene golf voor fietsers is, komt dat aardig van pas. Het scheelt zweet en tijd.
Nu lees ik wel dat Daphne vandaag iets meer moeite heeft gehad met die elektrische ondersteuning. Misschien ligt het aan het type fiets – zij heeft een driewieler met echte stuurbak, ik een tweewieler met “gewoon” stuur – of aan het fietsgebruik – ik ben gewend aan rap rijden door de stad – , maar daar was ik snel aan gewend. Laagste stand in de stad, gewoon wat rustiger fietsen vanwege het overige verkeer en genieten van het vlot wegrijden, en op de betere fietspaden rechtdoor juist weer genieten van de extra power. En zo lijkt die fiets dus de auto te gaan verslaan…
De afbeelding geeft de routes van vandaag weer, exclusief de fietstocht van Manon. Klik erop om naar de Google Map te gaan. En je ziet al enkele kronkels in de route. De reden daarvan? Morgen weer een dag!