Pecha Kucha: nieuwe manier van presenteren

Pecha Kucha logoZzz. Goed, dat je een presentatie niet moet oplezen van een blaadje, dat weten we ondertussen we. Interactie met het publiek, daar draait het om. Je moet beelden gebruiken! En dus plakken we onze tekst in een powerpoint, geven er wat kleurtjes aan en zetten er wat leuke kant en klare plaatjes van Word erin. Klaar!

En zzz.

De presentator leest gewoon de sheets op, terwijl hij met z’n rug naar het publiek staat. Met een beetje geluk komt er zo nu en dan nog een sheet draaiend in beeld schuiven, een enkeling durft het al aan om Prezi te gebruiken of een flimpje te linken. Kannie mooi even een slokje water drinken.

Misschien dat Pecha Kucha een mooie volgende stap is. Pecha wattes?

Ik kende het ook niet, tot ik een tip kreeg van Esther Marechal. Pecha Kucha is een Japans idee om wat pit in de presentaties te krijgen. Je mag nog steeds met beelden en dus powerpoint werken, maar dan wel volgens een paar strakke voorwaarden:

20 beelden.

20 seconden per beeld.

En gaan met die banaan. Uiteindelijk duurt dus elke presentatie 20×20=400 seconden. En geen pauze of mogelijkheid om ergens te diep over uit te wijden. Tenzij je dat van te voren hebt bedacht. En dat is dus de truuk, je moet nadenken over wat je gaat vertellen, en hoeveel. Tekst op de sheets heeft geen zin, beelden zeggen snel veel meer. Pecha Kucha is al een paar jaar geleden in Nederland geintroduceerd, zie Bright, en al in enkele Nederlandse steden een frequent verschijnsel. De bedenkers hebben uiteraard ook een webstek met veel meer informatie. Op die Nederlandse plek zie ik dat ook Eindhoven genoemd staat.

Presenteren zonder een woord op sheets

Zelf hou ik eigenlijk te weinig presentaties om mezelf expert te noemen. Wel heb ik er al wat meegespeeld, dat kan ook niet anders. De laatste twee presentaties waren dan ook verre van een klikkerdeklik powerpoint. Dat is in feite ondersteuning, slechts een middel. En dus… moet je het ook zonder kunnen. Op zich apart dat men dan nog adviseert om een kwartiertje voor je presentatie al aanwezig te zijn, om alles te checken. Want asl die beamer het dan niet doet, zou dat niets moeten uitmaken toch? ;-)

Enfin, dus hield ik mijn een na laatste presentatie zonder iets. Ben gewoon op de tafel gaan zitten voor het groepje. Het waren medestudenten, maar toch. En ik had vooraf braaf een presentatie uitgeschreven, maar dat helemaal losgelaten en gewoon aan de hand van de lijn van dat verhaal vragen gesteld om de discussie aan te wakkeren. Goed, het was een bekende groep, among peers & een docent, maar het werkte! Lang niet alles in mijn uitgeschreven versie kwam aan bod, maar ook juist andere dingen weer wel.

De laatste presentatie was voor een iets grotere groep, daarbij heb ik wel beeld gebruikt. Ik heb toen woorden vermeden en ook al iets geprobeerd met een lopende presentatie. Het eerste deel was een powerpoint, maar dan wel dat elke sheet vanzelf verscheen. Het tweede deel zelfs een filmpje van een aantal handelingen op de computer. Kortom, eigenlijk al aardig richting Pecha Kucha. Het liep door, ik moest door.

Je kunt natuurlijk op pauze drukken, maar hoe je eigenlijk echt interactie krijgt bij zo’n presentatie, dat is nog even puzzelen. Misschien ruimte inbouwen en als er geen vragen/input is zelf die ruimte benutten? Ik weet niet hoe ze het precies doen. Maar met 20 seconden per sheet zal de toehoorder – ehm… deelnemer – zich toch niet snel vervelen.

Toch eens in de gaten houden, dat Pecha Kucha…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.