Een gezonde geest in een gezond lichaam. Een mooie spreuk. Je ziet de voetbalcoach al voor je, schreeuwend naast de lijn, richting zijn pupillen als hij ze weer een extra rondje laat lopen om het veld. Hoppa, rennen dames en heren! Dan haal je het misschien tot ’t eerste van PSV!

Maar wist je dat die spreuk eigenlijk langer is? Het is een zin uit een gedicht van een Romeinse filosoof Juvenalis. Enfin, lang verhaal kort, de hele zin gaat ongeveer zo: ,,Bid, opdat er zij een gezonde geest in een gezond lichaam.” Toch net effe anders. Je ziet de broeder al voor je op een bankje in de zon met een trappistje in de hand. Rond en gezond. Even goed nadenken over de wereld en alles daarboven en eronder.

Of zou een mix beter zijn? Noem het bidden, noem het nadenken, het kraken van je grijze massa gaat toch een stuk beter tijdens een lange wandeling of fietstocht. Zelf merk ik dat ook. Sinds een jaar of drie zit ik op een wielrenfiets. Puur toeval. Keertje geprobeerd. Blijven plakken op het zadel. Niks mis mee, alleen ging het van een uurtje al snel naar twee uur. De eerste keer drie uur volgde. De eerste keer voorbij de 100 km. De eerste keer meer dan vijf uur onderweg… Daar waren ze thuis overigens niet zo blij mee.

Maar een trip van 100 km, dan kom je nog eens ergens. Dat betekent van hier naar Den Bosch, Tilburg, Weert of Griendtsveen. Onderweg pauze bij een van de vele beelden in de Brabantse dorpen. Zoals de bereleider in De Mortel. En alle tijd om erover na te denken.

Zo denk ik niet dat die man, waar het beeld symbool voor staat, veel tijd en energie over had voor vier uur fietsen. Die was blij als ie gewoon even mocht zitten, al was het alleen al om te bidden. En ik, ik ben blij als ik juist even in beweging mag komen, na een dag zitten.

Past deze op een tegeltje?

Duim, dat je kunt genieten van een gezonde geest in een gezond lichaam.

Geschreven als column voor Wijkblad Prikkel, juni 2021.