Het ideale filmpje voor de kerstborrel: proost!

Hoera, bijna kerst! Aan tafel met familie en vrienden op de feestdagen zelf, maar eerst nog wat kerstborrels af. En na nieuwjaar in de herhaling met de nieuwjaarsrecepties. Proost! Ik ben toch op de fiets.

Wat, jij niet? Hieronder een filmpje. Kijken. Misschien ken je enkele beelden al. Kan kloppen. Dit filmpje is namelijk een compilatie van 20 jaar spotjes over veiligheid in het verkeer. Afzender is de TAC, zeg maar de Australische veilig verkeer. Mooi onderwerp voor die borrel: Hoeveel van die filmpjes moeten er nog gemaakt worden?

Durf jij je collega aan te spreken als hij een paar glazen op heeft bij de borrel? Hem gewoon in de taxi te zetten als het nodig is? Of ben jij de manager die vooraf al zorgt voor vervoer? En zeg niet dat het niet nodig is…

Ik merk dat ik met twee kleine kinderen wat feller hierin ben geworden. Misschien ook niet trouwens. Hoogstens opnieuw getriggerd door tokkies in onze straat. Daar sta je dan, met Roos, klaar om over te steken, op weg naar school. En hop, een auto komt uit dezelfde richting en slaat rechtsaf. Voor onze neus.

‘Papa, rechtdoor gaat toch voor? Ook te voet?’

Leg dat maar eens uit. Gelukkig had ik daar genoeg tijd daarvoor, want de stoet auto’s vanuit Geestenberg naar de andere basisschool (Nee, die komen echt allemaal op de fiets…) en het woon-werk verkeer was al goed op gang. Het zijn inderdaad vaak de mensen uit eigen wijk die de regels aan hun laars lappen. 30 km zone? Verkeer van rechts? Mijn auto is de grootste, aan de kant.

Van aftandse Opel tot dikke lease BMW, vol gas door de bocht en langs de zijstraten.
Dubbel- of op de stoep parkeren zo dicht mogelijk bij school.
En ik kijk ze zo boos mogelijk aan. Sommige herkennen me vast.
Die boze buurman op weg naar kantoor.

Het is het enige wat ik kan doen. Niet om zelf boos te zijn en mijn dag daardoor te laten beheersen, maar functioneel boos. Als ik er maar ééntje even weet te prikkelen dat zijn gedrag wellicht toch niet héél handig is, hij misschien een zijstraat verderop wel rustig rijdt en kijkt of er wat aankomt, en daardoor misschien één kind niet op zijn motorkap krijgt… De gedachte van die mogelijkheid is genoeg reden.

Het kan immers ook mijn kind zijn. Te voet vanuit school. Aan het fietsen met vriendinnetjes. Bij mama in de auto uit die zijstraat.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.