Hij kon nog net als cadeautje onder de kerstboom: vlak voor kerst kwam een vers boek binnen. Ik had Fanstrategie, het nieuwe werk van Wil Michels, gewonnen. De prijsvraag was er een voor echte fans: hoe vaak kwam het woord fan terug in de tekst…

Een beetje gokken op basis van de voorbeelden, aantal pagina’s, en mijn antwoord van 745 zat verbazingwekkend dichtbij het juiste antwoord. 7:45 was ook met een knipoog, want ik gaf aan dat dat het tijdstip was waarop een echte fan opstaat om het boek te lezen.

Okee, eerlijk is eerlijk, dat was eerder het tijdstip van de wekker. Zorgen dat de kids klaar zijn voor het thuisonderwijs. En zelf routine houden, want zoals bekend ben ik nu helaas zonder werk. Of beter gezegd, vrijgesteld van werk en helaas nog niet voorzien van een nieuwe rol. Gelukkig zijn de eerste gesprekken al geweest. CV en meer is dus op orde. Het is nog wel even wennen, dat solliciteren. Verrassende vragen waar eigenlijk geen goed of fout op is. Je weet niet wie de andere kandidaten zijn en wat men precies zoekt in het team.

Maar het meest vervelende: dat je aan alles voelt dat je onwijs goed op je plek zou zijn in een organisatie, maar in het eerste gesprek net niet het goede voorbeeld weet te geven op die ene nieuwe vraag. Weer wat geleerd, zou je kunnen zeggen. Ik hoop dan echter meer dat men daar dan doorheen prikt, en mij kiest. En niet diegene die de vragen het beste ingestudeerd heeft…

Maar aan de andere kant, men heeft ook geen keuze eigenlijk. Bij twijfel moet men toch gaan voor de kandidaat die het beste antwoord geeft, ingestudeerd of niet. Als het antwoord maar waar is. Enfin, op naar het volgende gesprek… Ondertussen lees ik de Fanstrategie en een blogje volgt snel!

Update: ‘kort’ verslag is hier te lezen!