Hallo dames! Willen jullie een worstje? Saar en Roos keken de spreker met grote ogen aan.
Context mensen, denk aan de context! Dit was in de supermarkt, bij de vleeswaren. Is dat iets typisch Nederlands, dat kinderen daar een stukje worst of een plakje cervelaat krijgen?
Is dit indoctrinatie, of komt dit uit een oude traditie uit de tijd zonder supermarkten? Toen we nog echt gewoon alles bij de echte bakker, kruidenier, groenteman en slager kochten?
Ik weet het niet. Ik weet wel dat het jammer is dat alleen deze afdeling dit principe heeft. En alleen voor kinderen. Stel je voor, dat je langs de schappen met wasmiddel loopt en er ineens een hoogblonde dame tussen de Witte Reus en Dash spring, je kleren van je lijf rukt en ze in de wasmachine doet. Gewoon, om eens die nieuwe wasverzachter te laten ervaren.
Of dat je ineens de rij met wijn wordt ingetrokken door een echte Franse snorremans die zo hop, met een trechter een fles huiswijn je keel ingiet? Om je, verrassing, daarna een proefpakketje paracetamol in je handen te drukken tegen de kater?
Nee, we krijgen een plakje worst. Voor de kinderen. Wij volwassenen mogen het doen met spaarzegeltjes.