Vaderdag

🤔 “Je gaat dit gras deze zomer toch wel omspitten en opnieuw inzaaien?”

Pa.

Mijn pa was op bezoek in mijn nieuwe huis en bekeek de tuin. Zou hij op LinkedIn zitten, dan zou je zien dat hij tuinman was, nu met pensioen. Maar hij zit niet op LinkedIn. Dat was er toen niet en hij zou het niet nodig hebben. Mond tot mond reclame was afdoende. Vakwerk.

Als kind ging ik vaak genoeg mee de tuinen in, zeker in de zomers van de jaren ’80 & ’90. Want dan hadden zijn vier knechten – zo heette dat gewoon – vrij. De planten en het grasveld bij de klanten hadden daar echter lak aan en dus mocht ik mee, schoffelen en het gemaaide gras en snoeiafval opruimen. Sommige tuinen bezocht ik zelfs elke week.

Niet altijd even leuk, als je vriendjes in het zwembad lagen, maar nu weet ik wel beter. Het werk ging door, goed bijhouden zodat er later alleen maar minder werk was. Maak haast als je tijd hebt, dan heb je tijd als je haast hebt. Als tiener zag ik natuurlijk lang niet altijd het verschil tussen de bezochte tuinen voor en na, allang blij als de bewoner van de tuin een roze koek extra had neergelegd bij de koffie. Maar je hoeft niet alles direct te begrijpen, om het toch mee te krijgen.

Tot zijn bezoek was ik namelijk allang tevreden dat het gras zoals op de foto was: groener dan bij de buren. En die paar plekken met klavertjes, mier, kweekgras en ander onkruid, ach. Komt wel. Maar ik dacht terug aan die zomers in de tuinen in Geldrop en omgeving. Velen daarvan herken ik nu nog steeds. Meer door de tuin zelf dan het huis, door het type planten wat er staat: Veel heesters en coniferen, want die blijven groen in de winter, spoorbielzen & lavastenen, misschien wel zijn handelsmerk.

In eigen tuin keek ik nu ook goed, en ik wist genoeg. Hoewel ik hem niet heb opgevolgd en daarmee de lijn van opa Noud, naar vader Harry, naar mijzelf als tuinman heb doorbroken, is zijn levensles wel onderdeel van mijn manier van werken en doen. Ook al zie je het niet meteen: the devil’s in the details. Ook die kleine kwaliteit, die kleine klusjes die niemand ziet en in het niet lijken te vallen bij de grote projecten, de gave presentaties of toffe bijeenkomsten: gewoon doen. Ze zijn belangrijk.

Dus nu ook in de tuin: Ik kan aan de bak.

Fijne vaderdag pa!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.